ZAGADNIENIA SYNODALNE – KONKLUZJE
1. Towarzysze podróży Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi (Łk 24, 13-15).
Wspólnotę Kościoła budujemy w oparciu o najbardziej fundamentalną wartość jaką jest Eucharystia (Ofiara Jezusa Chrystusa), poprzez udział w grupach religijnych, pielgrzymkach, spotkaniach na gruncie parafii oraz osobiste życie modlitewne i sakramentalne.
2. Słuchanie Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów (Ap 2, 7a).
We wspólnocie Kościoła mamy sprzyjające środki by „usłyszeć” głos Boga. Są nimi: Słowo Boże w czasie Eucharystii, rekolekcje parafialne i wyjazdowe, udział w grupach formacyjnych (zwłaszcza Grupa Biblijna), osobista lektura Pisma Świętego i prasy katolickiej, przestrzeń internetu.
3. Zabieranie głosu W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście». Pozostał więc i głosił im słowo Boże (Dz 18, 10-11a).
W zlaicyzowanym środowisku nie jest łatwo dawać świadectwo Prawdzie. Jednak poprzez pozytywne wyrażanie swojego zdania o Kościele w konkretnych sytuacjach oraz promowanie autentycznej wartości wiary, która nie zniewala lecz daje siłę, jesteśmy w stanie ukazywać Kościół jako wartość do której warto przynależeć.
4. Celebrowanie Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach (Dz 2, 42).
Eucharystia powinna być postawiona przez nas jako centrum życia religijnego. Dosyć istotnym czynnikiem przeżywania Eucharystii i nabożeństw jest sposób celebracji przez kapłana. Eksperymenty liturgiczne raczej rozpraszają.
5. Współodpowiedzialni Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich (1Kor 12, 4-6).
Współpraca ze środowiskami odpowiedzialnymi za dobro wspólne jest możliwa. Jednak Kościół powinien opierać swoje działania poprzez przekaz jasnych kryteriów zawartych w nauczaniu papieży (Encyklikach, itp.) i podkreślaniu wartości solidarności społecznej.
6. Dialog w Kościele i społeczeństwie Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny. Nadeszła [tam] kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» (Łk 4, 6b-7).
Kościół przede wszystkim jawi się jako piękny ogród, do którego zaproszony jest każdy kto chce przyczynić się do jego wewnętrznego piękna. W kontekście budowania wspólnoty wiary, którą powinna być każda parafia, należałoby przemyśleć kwestię powrotu katechezy młodzieży szkół średnich do środowiska parafialnego jako przygotowanie do sakramentu bierzmowania.
7.Ekumenizm Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno (J 17, 11b).
Szanujemy wyznawców innych religii. W dialogu z nimi nie wolno rezygnować z Prawdy na rzecz „przypodobania” się lub tworzenia z nimi nieokreślonego „uniwersum”. Współpraca jest możliwa np. na gruncie charytatywnym i służby najuboższym.
8. Władza i uczestnictwo Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie i rzekł do nich: «Idźcie i wy do mojej winnicy» (Mt 20, 3-4).
Obecny kształt podejmowania decyzji duszpastersko-ekonomicznych jest zadowalający. Zaufanie jest tu podstawowym czynnikiem. Listy pasterskie powinny być bardziej „konkretne” i krótsze.
9. Rozeznawanie i podejmowanie decyzji Umiłowani, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie (1J 4, 1).
Kościół powinien pozostać obrońcą Prawdy Objawionej. Wierni powinni kierować się w życiu Ewangelią i nauczaniem Kościoła.
10. Formowanie się w synodalności Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne (Dz 4, 32).
Jedność wierzących i dialog to elementy synodalności. Lektura Ewangelii i Katechizmu Kościoła Katolickiego pozwoli na głębsze rozumienie synodalności i odpowiedzialności za Kościół.
W naszej wspólnocie odbyły się 3 spotkania synodalne – 14, 21 i 28 listopada 2021 r. W spotkaniach brało udział średnio 17 osób. Świnna, 17.12.2021 r.